Drs. Judritza ter Linde-Jasinta
Drs. Jasinta studeerde klinische psychologie en werkte jarenlang in de jeugdsector.
Als Antilliaanse cliënt kan het belangrijk zijn behandeld te worden door iemand die de Antilliaanse cultuur goed kent.
Drs. Jasinta: “Het kan voor de familie heel belastend zijn om in een tijd vol verdriet en emotie, ook nog eens na te moeten denken over wat de overledene zou hebben gewild. Het is beter om je eigen beslissing bij leven te nemen en die te registreren of in ieder geval te zorgen dat je familie weet wat jij wilt.”
Drs. Jasinta weet dat er onder Antillianen soms irreële angsten en onwetendheid rond dit thema bestaan. ‘Men kan bijvoorbeeld bang zijn dat je een minder goede behandeling krijgt in het ziekenhuis omdat men weet dat je hart beschikbaar komt bij overlijden. Ook kan de gedachte bestaan ‘Bo tin ku bai ku e mes un body ku bo a bini ku ne.” Je moet met hetzelfde lichaam terugkeren als waarmee je gekomen bent.”
Drs. Jasinta:”Veel mensen staan niet stil bij hun dood of bij orgaandonatie. Je staat midden in het leven, je bent er niet mee bezig. Pas wanneer je er in je directe omgeving mee geconfronteerd wordt, ga je erover nadenken.” Zo maakte zij mee dat de moeder van een vriendje van haar zoon een transplantatie moest ondergaan. “Op zo’n moment word je met je neus op de feiten gedrukt en besef je hoeveel een orgaan voor een ander kan betekenen.”
De keuze van Drs Jasinta
Bij haar in de familie en met haar zoon van elf is hierover gesproken. Een gesprek met je kinderen hierover blijkt zelfs ook een belangrijk opvoedmoment te kunnen zijn.
Drs. Jasinta: “Praat er met elkaar over. Wat zijn de pros en cons, hoe zie jij het, hoe zien zij het? Waarom wel en waarom niet? Het is ook een mooi moment om te vertellen wat jouw normen zijn in dit opzicht en wat je wilt betekenen voor anderen en voor de maatschappij. Discussieer, je leert misschien iets nieuws, hoort andere meningen. Er heerst vaak een taboe rondom praten over de dood. Maar de dood hoort bij het leven, en hoe meer we erover praten hoe gemakkelijker het wordt om met je verdriet en emoties om te gaan als er iemand overlijdt.”
Stel nu dat een dierbare overlijdt en geregistreerd was als donor terwijl de partner of kind het daar heel moeilijk mee heeft. Die nabestaande heeft het zo moeilijk met de rouw en de beslissing dat die persoon de hulp van een psycholoog zoekt bij de rouwverwerking. Hoe zou drs. Jasinta handelen in zo’n geval? Drs. Jasinta: “Het is belangrijk om mensen serieus te nemen in hun verdriet, maar besef dat de ander een duidelijke wil en keuze had en dat je dat moet accepteren. En als je los kunt laten wat jij had gewild, kun je ook je eigen rouw beter accepteren.
Registreer uw keuze
Sinds 1 juli 2020 geldt de nieuwe donorwet en komen volwassenen stapsgewijs in het Donorregister. Hoe u in het Donorregister komt, bepaalt u zelf. U kunt uw keuze registeren op www.donorregister.nl
Iedereen die op 1 juli zijn keuze nog niet heeft ingevuld in het donorregister, ontvangt tussen 1 september 2020 en 31 maart 2021 een brief met de vraag alsnog een keuze in te vullen. Wanneer u de brief ontvangt hangt af van de provincie waar u woont. Vult u geen keuze in, dan komt u in het Donorregister met geen bezwaar tegen orgaandonatie.
ADDITIONELE INFORMATIE:
Geen bezwaar
Gesprek arts en familie
Het kan ook zijn dat uw familie zelf ernstige bezwaren heeft. Zij kunnen dat met de arts bespreken. Een arts houdt hier altijd rekening mee.
Donorcodicil
Als u nog een donorcodicil heeft, dan is het goed om te kijken of uw keuze ook in het register staat. Kijk voor informatie over hoe u dit kunt bekijken op de website www.donorregistratie.nl. Klik op Uw keuze bekijken.