Skip to main content
Magda Lacroes Ocan Caribisch
auteur:
Otti Thomas

foto:
Nelson Lacroes
Deze week de Curaçaose Magda Lacroes-Felesita, bibliothecaresse, webredacteur en initiatiefnemer van de Dutch Caribbean Book Club.

"Op mijn vijfde verhuisden we van Scharloo naar Steenrijk. Het prachtige huis van mijn opa werd afgebroken voor de bouw van de Julianabrug. Na de basisschool volgde ik de mavo en de opleiding voor Economisch Toeristisch Administratief Onderwijs (ETAO), die nu niet meer bestaat. De liefde voor lezen ontstond toen mijn ouders uit elkaar gingen. Als meisje van 14 zocht ik mijn toevlucht in boeken. Meteen na mijn ETAO-examen ging ik werken bij de Wetenschappelijke Bibliotheek in Punda. De directrice stimuleerde me om in Nederland de bibliotheekopleiding te doen. Bursalen verbleven de eerste week in een hotel en mijn kamergenote had een broer, waar ik mee in contact kwam. Hij is na ruim 36 jaar nog altijd mijn man.

 

Na mijn studie werkte ik in de bibliotheek van het toenmalige ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk, het ministerie van Landbouw en Visserij en het ministerie van Sociale Zaken. Ik werk nu bij een overheidsorganisatie, overigens niet meer in de bibliotheek, maar als webredacteur van de afdeling digitale dienstverlening. Daarnaast ben ik ruim vijftien jaar bestuurslid van de Koninklijke Nederlandse Vereniging van Informatieprofessionals. De KNVI organiseert congressen, lezingen, workshops en 'kijkjes in de keuken' voor de vakgenoten. Ik heb verschillende kijkjes georganiseerd bij onder meer de Tweede Kamer, Ernst & Young, Google, NOS Documentatie en het Koninklijk Instituut voor de Tropen.

 

Inspiratie 
"De liefde voor boeken zit in mijn hart. Ik was verbaasd dat mensen nog nooit gehoord hadden van Boelie van Leeuwen, Frank Martinus Arion of bepaalde titels. Om Caribische én Europese Nederlanders kennis te laten maken met Caribische auteurs en thema's, heb ik in 2012 Dutch Caribbean Book Club opgericht. Ik vind het belangrijk dat ze die schrijvers kennen, maar ook die boeken. Een blanke Nederlandse schrijver kijkt heel anders naar interraciale verhoudingen dan een Caribische auteur als bijvoorbeeld Jacques Hermelijn. Inmiddels hebben we 21 lezingen gehad. In oktober organiseren we in het Haags Historisch Museum een lezing over George Maduro en vertonen we een documentaire over de Antillen in de Tweede Wereldoorlog. Volgend jaar is er een bijeenkomst over Luis Daal en is Egbert Juliana, zoon van Elis, aanwezig tijdens de Internationale Dag van de Moedertaal. Ik wil ook heel graag Radna Fabias uitnodigen, die dit jaar de Buddingh-prijs voor het beste poëziedebuut kreeg.''

 

Obstakel
"Alleen al het feit om in Nederland te gaan studeren en wonen is een soort overwinning. Ik denk dat doorzettingsvermogen het belangrijkste is. Je kunt het opgeven als je met tegenslagen te maken hebt, maar dat doe ik niet. Op mijn 55ste haalde ik mijn bachelor HBO-Informatiemanagement, mede dankzij een goede studiebegeleider. Ik was één van de oudste studenten en studeerde naast mijn fulltime werk, maar ik geef niet op. Bij de eerste bijeenkomst van de Dutch Caribbean Book Club waren er misschien twintig mensen aanwezig. Mijn man, mijn kinderen, schoonzussen en zwagers. Maar Walter Palm zei dat ik gewoon door moest gaan en door moest zetten. Niet bij de eerste tegenslag zeggen: ik doe het niet meer.''

 

Dankbaar
"Mijn moeder had de kracht om iets groots te maken van iets kleins. Ze ging naar de markt, kocht een vis en hakte hem in mootjes, die ze verkocht. Daarmee maakte ze wat winst voor het gezin. Ze kon zo veel, zonder geld of opleiding. Als het moest, dan metselde ze een muurtje, verfde ze een kastje of naaide ze gordijnen. Ze had een groot doorzettingsvermogen en had verschillende banen om voor negen kinderen te zorgen. Ze is mijn grote voorbeeld. In Nederland is mijn manmijn grote steun en toeverlaat. Mijn kinderen zijn ook altijd bereid om te helpen. God ben ik dankbaar voor mijn kracht en verder heb ik heel veel mensen om me heen, zowel Europese als Caribische Nederlanders. Mensen die je een duwtje in de rug geven als je het nodig hebt.''

 

Helpen 
"Vluchtelingenwerk zocht vrijwilligers voor het project '1001 krachten'. Buitenlandse vrouwen kregen Nederlandse les en begeleiding naar een baan. Dat ga ik doen, dacht ik. Ik vond een stageplek bij een restaurant voor een vrouw uit Afrika, een plek bij de Bijenkorf voor een vrouw uit de Dominicaanse Republiek en een vrouw uit Maleisië ging werken bij de Wereldwinkel. In een wijkcentrum gaf ik Nederlandse les, wat ik zeker leuk vind. Mijn man is voorganger bij een Pinkstergemeente in Den Haag en in de kerk vertaal ik simultaan van Spaans naar Nederlanders, onder andere voor jongeren, die niet met Spaans zijn opgegroeid. Dergelijke dingen geven me energie en voldoening.''

 

Advies 
"We leren wel Nederlands op school, maar is anders als je naar Nederland gaat. Het is vaak een struikelblok voor Antillianen in Nederland. Je kunt dat ondervangen door veel te lezen. Een simpel boek of de krant. Ik zocht vroeger elk onbekend woord op in een woordenboek. Je vergroot je woordenschat en je kunt je zo ook beter uitdrukken. Het is ook belangrijk om mensen om je heen te hebben die je motiveren en stimuleren. Het is af en toe fijn om bij je eigen clubje te blijven hangen. Ik ben lid van Club di Antiyanas, die helaas op houdt te bestaan. Maar kijk ook verder. Dat scheelt enorm.''

Donaties

Wilt u een gift of donatie doen

Zelfs de kleinste giften zijn voor ons van grote betekenis.