Actualiteiten

De officiële rapporten zijn er. Komt dit overeen met wat de gemeenschap ervaart? In het kader van het eerste lustrum van de nieuwe staatkundige verhoudingen en de presentatie van de Evaluatiecommissie Caribisch Nederland op 12 oktober jl. in Den Haag wilde Ocan personen uit de Caribisch-Nederlands gemeenschap een podium bieden waarbij deze personen de kans zouden krijgen hun mening en visie op de toekomst met de Caribisch-Nederlands gemeenschap te delen. Als stichting die voor positieverbetering van de Caribisch-Nederlands gemeenschap inzet wil Ocan niet dat de stem van de burger onopgemerkt voorbij gaat. 

Wij zijn blij met de inzendingen die wij hebben mogen ontvangen van onze achterband zowel in Nederland als op de eilanden. 

Wat is jouw beleving van de afgelopen 5 jaar? Wat vond jij bijvoorbeeld van de presentatie van de Evaluatiecommissie Caribisch Nederland en de vijf gepubliceerde rapporten?  Wil jij hierover mee discussiëren?  Dan nodigen wij jou uit om op onze Facebookpagina te reageren.

Aruba

 Arxen Alders


Bonaire

 Carl Fielmich

 Juliêtte Sy-A-Ten

1. Hoe kijk je terug op de eerste 5 jaar sinds de nieuwe staatkundige verhoudingen?

"Ik woon al 20 jaar niet op het eiland dus kan hier geen zinnig woord over schrijven. Niet omdat het allemaal niet deugd maar omdat ik deze noch andere ontwikkelingen van dichtbij heb meegemaakt.

De ontwikkelingen van het eiland maak ik jaarlijks voor een korte periode van maximaal 4 weken mee. Daarnaast ook via publicaties, persberichten en andere (social) media platvormen. Maar dat is nog steeds op een afstand en niet op locatie. Wat mij wel tijdens mijn vakanties opviel is dat alles op het eiland duurder is geworden, dat de Bonairianen mondiger zijn geworden en de gemêleerdere bevolking.

De enigen die gefundeerd antwoordt op de vraag kunnen geven zijn de ervaringsdeskundigen, de Bonairianen wonend op het eiland."

2. Welke wensen heb jij voor jouw eiland?

"De authenticiteit van Bonaire mag niet verloren gaan, individualisme mag geen prominente plek binnen de samenleving krijgen. We moeten een gehechte gemeenschap blijven die elkaar steunt en vooruit streeft. Waarbij de individu zich uitgenodigd voelt om bij de gemeenschap aan te sluiten."

3. Wat zou je zelf kunnen bijdragen?

"Zelf kan ik voorlopig geen bijdrage aan mijn eiland leveren. Mijn beroep (Verkeerskundige) kan ik te weinig op het eiland uitoefenen. Ik heb een paar jaar geleden onderzoek gedaan naar mijn mogelijkheden op het eiland en de resultaten waren teleurstellend. Helaas heeft Bonaire geen toekomst voor mij!"

 4. Wat zou je de bestuurders en politici meegeven?

"Mijn stevig appèl aan de Bonairiaanse overheid en stichtingen zoals Ban Boneiru Bèk en andere soortgelijke instanties is om de talenten woonachtig op het eiland te koesteren en in hun te investeren!

Onlangs werd in een recent artikel in Bonaire.nu en bij de viering van Bonairedag in Nederland, een stevig appèl op de Bonairianen gedaan om terug te keren.

http://www.bonaire.nu/2015/10/07/bonaire-heeft-bonairianen-nodig/

"Dus richtte ze de stichting Ban Boneiru Bèk op. Die zet zich in om Bonairianen in Nederland en elders in de wereld, terug te halen naar het eiland.

 "Ban Boneiru Bèk (terug naar Bonaire) richt zich op afgestudeerde jonge professionals, maar evengoed op gezinnen, ondernemers en ouderen."

"De overheid zou volgens Ban Boneiru Bèk met meer visie moeten kijken naar ‘welke mensen het eiland in de toekomst nodig heeft’. "

Velen van ons willen en/of kunnen niet terugkeren. En gelet op het feit dat er genoeg Bonairianen op het eiland zijn die niet aan de bak komen, is het merkwaardig dat er überhaupt een appèl wordt gedaan op "afgestudeerde jonge professionals, maar evengoed op gezinnen, ondernemers en ouderen.” Daarnaast is er voor de teruggekeerde Europese Bonairiaan geen begeleiding of vangnet. Ongeacht hun voorkennis van de cultuur lopen ook deze mensen tegen de cultuurverschillen aan. Simpelweg omdat zij voor een lange aaneengesloten periode elders hebben gewoond.

Op Bonaire wonen er genoeg capabele deskundige Bonairianen die geen kans krijgen wegens oude wrokken of net niet de goede politieke kleur, vrienden en kennissen te hebben. Door juist in deze talenten te investeren, blijft de kennis gegarandeerd binnenshuis op het eiland!"

5. Wat zou je aan de gemeenschap zowel op de eilanden en diaspora in Nederland willen meegeven?

"Er is geen ontkomen aan, Bonaire is veranderd! De uitdaging nu is om deze veranderingen te omarmen en het beste ervan te maken. Niet alle veranderingen zullen bij onze overtuigingen passen en dat is ok. Onze normen en waarden verschillen per persoon. Wat wij niet moeten vergeten is dat al de besluiten van destijds, die tot de huidige veranderingen hebben geleid, genomen waren met de beste intenties voor Bonaire maar met de kennis van toen. Met de kennis van nu, zijn er nieuwe kansen ontstaan die benut kunnen worden, wel moet de gemeenschap deze kansen met beide handen aangrijpen.

Om de kansen te grijpen moet de bevolking zich goed laat informeren en niet blindelings achter de mening van politici of mensen die het “wel beter zullen weten” gaan. Gericht kritisch durven zijn en niet klagen om te klagen. Niet binnensmonds klagend of stil blijven zitten en wachten tot de oplossing uit de lucht komt vallen. Maar actie ondernemen en samenwerken naar een oplossing. Het goede van 10/10/10 zien en niet alleen blijven inspannen op wat niet goed is gegaan. Ook niet blijven roepen maar ook bewijzen dat we het zelf wel kunnen. Openstaan voor andere culturen want ook zij hebben de beste intenties.  Verandering neemt eenmaal veel tijd, is nodeloos ingewikkeld en altijd te langzaam, maar het gebeurd wel.

De uitdaging is en blijft om deze veranderingen te omarmen en het beste ervan te maken. De wiel is gelukkig al uitgevonden, maak daar goed gebruik van!"

 Nella Martinus

1. Hoe kijk je terug op de eerste 5 jaar sinds de nieuwe staatkundige verhoudingen?

"Veel veranderingen vooral voor de bewoners van de eilanden. Positieve maar ook negatieve veranderingen.

Ik heb niet alles gevolgd en in de gaten gehouden. Via familie en vrienden op Bonaire hoor je verhalen en op internet en op social media circuleren veel verhalen. Uiteraard de negatieve verhalen krijgen meer aandacht."

2. Welke wensen heb jij voor jouw eiland?

"Dat Bonaire vooruitgang boekt, meer kansen voor de lokale jongeren en mogelijkheden voor de Bonairianen die in NL of elders zijn gaan studeren/werken weer terug kunnen keren.

Minder tienerzwangerschappen.

Vooruitgang, innovatie, groei maar met behoud van de cultuur, natuur en de typische Bonairiaanse karakter/sfeer. Als Bijzondere Gemeente snap ik dat er wetten/regels, normen en waarden etc op zijn Nederlands worden gevoerd. Maar bepaalde typische Bonairiaanse/Antilliaanse gewoontes/culturele feestdagen etc dienen behouden te worden Wat ik de laatste jaren heb gemerkt is bijvoorbeeld dat veel nieuwbouw komt langs het water ( hoogbouw) , waardoor het typische Bonairiaanse beeld vervaagd en het net lijkt of je in een "badplaats" in Amerika, Mexico of in de Caribbean bent. De typische Bonairiaanse/Antilliaanse architectuur verdwijnt. Dat vind ik er jammer. We moeten er voor vechten om die gebouwen te behouden/renoveren en weer in die stijl te gaan bouwen.

Ik weet niet hoe het nu staat met de plannen voor de nieuwe airport, maar het ontwerp past totaal niet bij Bonaire. Het is te modern/futuristisch ( meer iets voor Azië of een wereldstad). Ik ben zeker voor een nieuwe, grotere airport, maar het ontwerp zou toch meer een lokale uitstraling mogen hebben ipv al dat glas en staal. Uiteraard van binnen helemaal up to date volgens de internationale standaarden en voorzien van alle faciliteiten."

3. Wat zou je zelf kunnen bijdragen?

"In de toekomst zou ik graag terug willen om op Bonaire te gaan wonen en werken, misschien een project voor kinderen/jongeren opstarten. Ik wil graag de kinderen/jongeren motiveren om te streven naar meer, zich inzetten voor hun educatie."

 4. Wat zou je de bestuurders en politici meegeven?

"De bevolking lokaal en de Bonairianen overzees informeren over wat er lokaal speelt in de politiek zodat men meer begrip kan opbrengen voor de veranderingen. Veranderingen moeten er komen voor een betere toekomst, echter ons eiland moet ons eiland blijven. Doe uw best om de Bonairianen die vertrokken zijn terug te halen met de kennis en ervaring die ze in NL of elders hebben opgebouwd. Ik denk aan banen, hulp bij verhuizing (woningen aanbieden), cursussen in Papiamento & culturele normen/waarden/gewoontes soort van inburgeringscursus etc.

Scholen op Bonaire: lessen in het Nederlands geven en Nederlands als een vak uiteraard, Papiaments moet als taal vak gegeven worden maar niet alle lessen in Papiaments. De studenten die na de middelbare school naar Nederland komen hebben op Nederlands een achterstand op de Nederlandse studenten in de Nederlandse taal.

Voor 10-10-10 was er het Antilliaans Nieuwsbrief dat in Nederland verspreid. Kan er zoiets weer komen online of papierenversie voor Bonaire of de BES eilanden? Ik vond het een manier om op de hoogte te worden gehouden van politieke zaken, maar ook over bijeenkomsten en dergelijke in Nederland."

5. Wat zou je aan de gemeenschap zowel op de eilanden en diaspora in Nederland willen meegeven?

"We moeten werken aan een mooie toekomst voor ons eiland, elkaar motiveren, stimuleren en samen werken. We moeten elkaar gunnen om vooruit te komen. En niet alleen klagen over wat anderen wel / niet komen doen op ons eiland maar zelf naar kansen zoeken en aanpakken. Onze cultuur zien te behouden. Op Bonaire wordt daar vooral rond de Dia di Rincon en andere culturele feestdagen veel aan gedaan. Wat ik mis is dat degene die jong naar Nederland zijn verhuisd en de jongere generatie die in Nederland geboren zijn weinig van onze cultuur meekrijgen. Hier in Nederland hebben veel andere culturen/nationaliteiten een eigen school waar de kinderen (veelal in het weekend) de eigen taal leren, de cultuur en normen en waarden worden bijgebracht (Chinese school, Joodse school, Hindoestaanse en Surinaamse verenigingen, et cetera). Ik als volwassene wil graag meer van onze cultuur leren."

Curaçao

 Kevin Adams

Jurensli Willems

1.  Hoe kijk je terug op de eerste 5 jaar sinds de nieuwe staatkundige verhoudingen?

"Vanuit mijn blik zie ik niet zozeer direct een impact van de nieuwe staatkundige verhoudingen. Denk ook dat de directe effecten voor de meeste Curaçaose Nederlanders niet zichtbaar zijn in hun dagelijks leven. Wel zie ik dat ons eiland de afgelopen jaren een positieve ontwikkeling heeft meegemaakt in de zin van sociale bindingen en innovatieve maatschappelijke projecten. Wij staan nu meer dan ooit, mede door een grote instroom van talentvolle en ervaren professionals, open voor vernieuwende ideeën. Als deze trend zich voortzet dan zie ik een vooruitstrevend en open gemeenschap dat zich zal onderscheiden in het Caribisch gebied."

 2. Welke wensen heb jij voor jouw eiland?

 "Mijn wens is dat wij de komende jaren blijven vernieuwen en de blik van onze mede-Curaçaoënaars kunnen blijven verruimen."

3.  Wat zou je zelf kunnen bijdragen? 

"Twee jaar geleden ben ik begonnen met het exploreren van de mogelijkheden om zowel in Nederland als op Curaçao werkzaam te zijn als onafhankelijk adviseur van sociaal maatschappelijke projecten. In de afgelopen periode heb ik gezien dat Curaçao niet zit te wachten op mensen die hen gaan vertellen hoe het zou moeten, maar dat onze mede-eilandbewoners wel willen dat je met hen meedenkt, je kennis en ervaringen als gelijken met hen deelt en vooral ook je handen uit je mouwen steken om samen met hen prachtige projecten neer te zetten. Dit doen wij met Social Architects."

4. Wat zou je de bestuurders en politici meegeven? 

"Mijn oma zou zeggen dat je bestuurders en politici niet moet vertrouwen. Zij laat mij zien dat het geloof in de integriteit van onze vertegenwoordigers vanuit de bevolking van Curaçao zeer minimaal is. Met onderzoeken van o.a. Transparency International is aangetoond dat wij nog een lange weg te gaan hebben. Dit betekent niet dat wij deze weg niet moeten bewandelen."

5. Wat zou je aan de gemeenschap zowel op de eilanden en diaspora in Nederland willen meegeven?

"Wij als Curaçaoënaars zijn een mooi, getalenteerd, creatief en succesvol volkje. Of wij nu op Curaçao wonen en werken of dat wij in Nederland een plek gevonden hebben of zelfs de wereld rondreizen. Wij zijn en blijven in ons hart en bloed “Yu di Korsow”. Laten wij daar trots op zijn, openstaan voor elkaars ideeën en samen onze krachten bundelen."  

Gwensley Paula 

1. Hoe kijk je terug op de eerste 5 jaar sinds de nieuwe staatkundige verhoudingen?

"Gedurende de afgelopen 5 jaar hadden we veel wensen en dromen. We moeten erop uit en het laten gebeuren. We moeten het zelf waarmaken.  Succes in de toekomst kunnen we alleen afdwingen als we zelf de schouders onder zetten."

2. Welke wensen heb jij voor jouw eiland?

"Ik wens mijn eiland voorspoed, een eerlijke regering , open democratie en gelijke kansen voor iedereen toe."

3. Wat zou je zelf kunnen bijdragen?

"Verbinden, bruggen bouwen tussen Nederland en Curaçao op het gebied van educatie en kunst, zodat geografische en demografische verschillen niet bepalend zijn voor hoever je kan komen in het leven."

4. Wat zou je de bestuurders en politici meegeven?

"Ik wil geen twijfels hebben over mijn politici. Graag wil ik dat ze van de talenten die op het eiland aanwezig zijn gebruik maken. Ook wil ik dat de bestuurders en politici in het belang van de mensen van Curaçao met elkaar op basis van vertrouwen en gelijkwaardigheid samenwerken en compromissen sluiten, om samen aan een betere toekomst voor Curaçao te werken."

5. Wat zou je aan de gemeenschap zowel op de eilanden en diaspora in Nederland willen meegeven?

"Geloof in je eigen kracht, maar ontken je zwaktes niet. Dit is de enige weg vooruit. Eigen initiatief en ontwikkeling zijn voorwaarden voor succes - afwachten en afhankelijkheid helpen je niet. Zorg dat je de touwtjes van je leven, je ontwikkeling en je bestaan zelf in handen hebt en houdt."

Saba

Dave Levenstone

1. Hoe kijk je terug op de eerste 5 jaar sinds de nieuwe staatkundige verhoudingen?

"Looking back at the first 5 years of the new constitutional structure let me say this very honestly. There has been some progress and new developments since the new structure was implemented. Our infrastructure has received the necessary stimulants that was needed. There has been much progress in the area of health care and education. As a citizen however not all is well in the area of health care because I am a firm believer that the system still needs to be looked into especially for the elders. There are those that claim that we need more authority to do things for ourselves which we can handle but to me we have been talking for too long during the past 5 years. many responsibilities that are now with the Central government can be and should be handled by the local government. If need be I will be prepared to go in debt on what responsibilities should be transferred back to the Public Entity. Saba even before 10-10-10 has shown the worked that we can handle our own affairs our biggest problem was money in order to carry out the many task. If granted the opportunity as Sabans we can make it once we really try. the pat 5 years has been a trying time for most Sabans. Although it has been very difficult for many we have been able to still move forward with the help of God Almighty. One thing that the Dutch Government and their civil servants has to understand that we welcome their assistance but we reject them coming here to tell us and wanting to dictate what is good for Saba and its people. We have our own Culture and our own way of living and nobody should come to enforce their cultures upon us. Of course we are Dutch West Indians and we are willing to fight our battle in the general interest of our beloved Saba. We welcome all Dutch Europeans but they must know their place when it comes to telling us how to run our affairs otherwise they will receive strong objections."

2. Welke wensen heb jij voor jouw eiland?

"To see my island continue to move forward in a positive manner but under direction of our own local people. Seeing the size of the island we should become a model island for the rest. We must be able to receive more autonomy to do what we think is right for Saba and its people."

3. Wat zou je zelf kunnen bijdragen?

"I can contribute toward the betterment of my island in various ways. Over the many years I have been making my contribution in many areas and will continue to do so because after all this is the island that I decided to remain on despite of the many offers."

 4. Wat zou je de bestuurders en politici meegeven?

"My advice to my leaders is to become more transparent and open with the people. the voice of the people should be heard on all major developments that the island will be undertaking. There has to be good dialogue between the leaders and the community and this should not only be around election time. Transparency is key in order for the island to continue to move forward."

5. Wat zou je aan de gemeenschap zowel op de eilanden en diaspora in Nederland willen meegeven?

"That up until now we can boast of still living on a nice peaceful island despite our setbacks here and there. We welcome our educated young people to come home and make their contribution toward building our island. The Saban diaspora needs to pay a visit and see for themselves in which areas they can really return and make a contribution. Saba has potential but we also need to have people that is willing to get involved. We can make it if we really try."

Sint Eustatius

 Germaine Maduro

Jean Marie Molina

1. Hoe kijk je terug op de eerste 5 jaar sinds de nieuwe staatkundige verhoudingen?

"I think the past 5 years have been rough to say the least. This saddens me. First, because I see where the past 5 years could have been more productive years. I think we (both parts of the kingdom) waste too much times on discussion. We constantly discuss boundaries instead of working on content.  We underline the differences we cannot change instead of finding common ground and compromise. We talk about being right instead of doing what is right.  In short, I think both parts of the Kingdom could have done more to make their reality work.  However I am not disheartened.  I have seen cases where people met one another on equal ground and negotiated terms suitable to both sides. The past 5 years were years of lessons, hard but necessary lessons.  The most important lesson we have learned is that no one likes the way things are now. If we are to move forward all parties must accept that we need to step away from this romantic notion of the perfect, unified Dutch Kingdom. The relationship between the Netherlands and the islands is not a marriage. We need to stop treating it as such. We need to renegotiate our terms; we cannot afford to carry on like this any longer."

2. Welke wensen heb jij voor  jouw eiland?

"My greatest wish is for Statia to rise to the occasion. Everyone knows Statia remains a golden rock. It should not be that others alone notice, capitalize on and benefit from the islands’ bounty. I think the Statian himself must take pride in him first and his country second. Statians should be at the forefront building their country. Love for the land needs to move beyond the realms of words into the realms of action.

I wish for children on the island to grow up in happy homes with loving parents, in a community that cares about their state of mind and nurtures their overall wellbeing.  I wish to see the elderly given proper, affordable care. Senior citizens are the gemstones in the foundation of our community. We need to care for our elders.  I wish for an extensive curriculum for Statia’s children. Broad based education that feeds children’s minds and helps them to create knowledge. I want Statia’s educators to be aided in exercising their profession. Overworked and unhappy educators cannot teach properly. We need happy teachers for good quality education.  The same goes for healthcare and childcare workers.

I think that, in the past Statia has had those with vision and who have sought to lead the best way they knew how. I think the influence of their leadership has ended. I think Statia now needs leadership to take it beyond the 21st century. It needs its Diaspora. I think the Dutch government should assist the island government in helping qualified Statians to return home to build local capacity. I know some here in the Netherlands would like to return home, but local salaries are unattractive. I would like to see both governments look into make funding available to stimulate qualified Statians to return home."

3. Wat zou je zelf kunnen bijdragen? 

I think Statia needs a voice in Holland; I try to give that voice content I do so by lending my voice and employing my expertise in the dialogue.  Statia and the Netherlands are far away from each other. The distance is not only demographic, political and cultural. It is also psychological. I contribute by being a critical and objective voice. By holding all parties accountable, by identifying bottlenecks, signaling micro-agressions, by actively seeking out solutions. I also help by building bridges, by literally being seen when for example issues pertaining to Statia are on the table here in the Netherlands. I think many times Statia is forgotten because Statia has no visible lobby or sounding posts in the Netherlands. I work on that as best as I can by being present during discussions and presenting my view of Statia’s perspective. What I cannot do is to presume to tell the people that live on Statia what they must do. I don’t live there, so I won’t bear the results of their actions whatever they may be. What I can do is shed light on the various perspectives. Help people to make informed decisions. The rest is up to them.

4. Wat zou je de bestuurders en politici meegeven?

"I want to let the leaders and policy makers know that they all must take responsibility for the current state of affairs.  I think there has been a typical grandstanding  attitude when parties come together. No one wants to admit they have erred and everyone knows everything. There is constant indignation.  Instead of facing problems head on there is this  “ nervous shuffling, finger-pointing and mumbling”.  After a while that intensifies, everyone shakes their fists; shows their control. In the end, the situation remains the same or worsens and the citizens pay for it.

It amazes me that both part of the Kingdom don’t seem to it is impossible to be always right about everything. Just as it is impossible to  know everything. As long as Statia remains a part of the Dutch Kingdom we need  one another to make things work.  Negotiation is key. There should be mutualism between the island and the Netherlands; not commensalism nor parasitism.

I think before policies get imposed there should be a mutual check to make sure what they decide is beneficial to as much parties as possible. I also ask all parties to listen more and talk less. The more you listen the better you see and understand the other parties perspective as well as your own. I want policy makers and advisers to pay attention to and tackle the issues of the ailing economy, poverty, of cost of living, the welfare of children and senior citizens, and the well-being of families.  The island needs more initiatives and funding for programs aimed at child development and the psychosocial stability of the child.

The condition of Statia’s infrastructure is critical. If not dealt with urgently the island will not be able to attract serious investors.  The island is a gold mine, but it lacks a climate conducive to investment.  There is a limit to what the island government can do; support and action from the Kingdom is imperative.  A sound infrastructure will stimulate economic growth, diversity and employment. Crime is on the rise on the island, which signals deeper issues of desperation and need. The capacity of the local government needs strengthening, a government cannot govern without the right tools. I think the Dutch government should offer a program where new island council members are educated in parliamentary procedures and the existing laws. I know there is a standard course but a more extensive one is needed. By empowering elected officials we help them become good leaders. When elected officials lack knowledge this retards the governing process unnecessarily.

The electoral system also needs reform to facilitate a more stable government.  Central and local government priorities need matching, also better coordination between the various ministries. The current tax system also needs  critical review and overhaul."

 5. Wat zou je aan de gemeenschap zowel op de eilanden en diaspora in Nederland willen meegeven?

"My message to the community is this: If you don’t create your reality then another will do it for you. I feel that if  the community wants to rise above its currents circumstances then it must step out of its comfort zone. You cannot sit back and expect others to do for you for nothing. Everything in life has a price.  If you are not willing to pay the price, then you need to move and make things happen. Do away with the false sense of entitlement. No one owes you anything. You owe it to yourself to decide your own destiny. You know Statia best so you should play a proactive role in building your community and your island.  Statians need to invest in Statia first

Second Statia needs a plan. A solid, sustainable plan. One that does not stem  from wanting to break free from Holland but rather from the need to be responsible for one’s self. The drive to create a better Statia must not come about because we are chafing under the Dutch rule. Instead it should come from a deep need to better Statia, to be responsible for  and to guarantee our own future. I think the Diaspora has a great role to play in this process. I think their job is to educate and promote the development on the island by highlighting bottlenecks and seeking out internal and external solutions to the problems we face. The Diaspora should be the steady, objective voice of reason.  I also think the Diaspora could be more active here in the Netherlands when it comes to constitutional or other island related issues. It’s simply too quiet! Statia needs a voice in the Netherlands and I think that voice should come from the Diaspora."

Sint Maarten

 Mel Lake